بررسی مقایسه ای، اضطراب، افسردگی، استرس و کیفیت زندگی در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به آکنه

آکنه ولگاریس، یک بیماری مزمن التهابی پوستی است که با ایجاد عوارض جانبی همچون اسکارهای هایپرتروفیک و آتروفیک و پیگمانتاسیون طولانی مدت، اثرات روان شناختی نامطلوبی بر روی فرد دارد. این مطالعه با هدف مقایسه ی اختلالات روان شناختی و کیفیت زندگی در یک گروه از بیماران مبتلا به آکنه و یک گروه از افراد غیر مبتلا به این عارضه، به انجام رسید.
طی یک مطالعه ی مورد- شاهدی، 100 بیمار مبتلا (گروه مورد) و 100 فرد غیر مبتلا به آکنه (گروه شاهد) انتخاب شدند. شیوع و شدت اختلالات روان شناختی شامل افسردگی، اضطراب و استرس در آنان با استفاده از پرسش نامه ی Depression Anxiety Stress Scales (DASS) و کیفیت زندگی آنان با استفاده از پرسش نامه ی World Health Organization Quality of Life-BREF (WHOQOL-BREF) در دو گروه، بررسی و مقایسه شد.
از دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 7 و 8 درصد دارای افسردگی خفیف، 5 درصد از گروه مورد دچار افسردگی متوسط و 2 درصد از گروه شاهد دچار افسردگی شدید بودند و توزیع فراوانی شدت افسردگی در دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (070/0 = P). در دو گروه مورد و شاهد، به ترتیب 7 و 5 درصد دارای اضطراب خفیف، 4 و 2 درصد دارای اضطراب متوسط و 2 و 1 درصد دارای اضطراب شدید بودند؛ شدت اضطراب، در دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (660/0 = P). 8 درصد در گروه مورد و 1 درصد در گروه شاهد دچار استرس خفیف بودند و شدت استرس، در دو گروه اختلاف معنی دار داشت (017/0 = P). میانگین نمره ی کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 19/11 ± 00/80 و 73/10 ± 30/79 بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (940/0 = P).
شیوع اختلالات روان شناختی در بیماران مبتلا به آکنه، نسبت به گروه شاهد بالاتر است. از طرف دیگر، بیماران مبتلا به آکنه (اغلب خفیف و متوسط) نیز به درجات کمتری از حمایت های دیگران، کیفیت زندگی و رضایتمندی از وضعیت سلامتی برخوردار می باشند و به نظر می رسد، این بیماران در معرض کاهش سطح کیفیت زندگی قرار داشته باشند. از این رو، لازم است بیماران مبتلا به آکنه ی خفیف و متوسط نیز از نظر وجود این اختلالات، مورد بررسی قرار گیرند و اقدامات پیش گیرانه در مورد آنان لحاظ گردد.