خستگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: علل، ارزیابی و درمان

خستگی از شایع ترین علائم در افراد مبتلا به ام اس است و عامل بزرگی در محدود کردن مسئولیتهای کاری و اجتماعی این افراد است .با توجه به عدم وجود مطالعه جامع ثبت شده در بانکهای مطالعاتی ایران، هدف مطالعه حاضر، مروری جامع بر خستگی، علل و ارزیابی و درمان آن در بیماران مبتلا به ام اس می باشد.
در این مطالعه مروری از بانکهای اطلاعاتی داخلی و خارجی بین سالهای 1989 تا 2013 برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد.
خستگی یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی، انزوای اجتماعی و نیز عدم اشتغال بیماران مبتلا به ام اس است. خستگی تحت تاثیر علل اولیه و ثانویه بروز می یابد. ارزیابی جامع خستگی به انتخاب بهترین استراتژی درمانی برای غلبه بر این علامت مشکل زا کمک می کند. معیار شدت خستگی (FSS)، مقیاس تاثیر خستگی (FIS)، مقیاس تاثیر خستگی اصلاح شده (MFIS) و مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) رایج ترین ابزارهای سنجش خستگی در بیماران مبتلا به ام اس می باشد. در درمان خستگی از روش های دارویی و غیردارویی(تمرینات ایروبیک، ذخیره سازی انرژی و درمانهای شناختی رفتاری) استفاده می شود.
با توجه به اهمیت خستگی و تاثیر بارز آن بر کیفیت زندگی فردی و حرفه ای بیماران مبتلا به ام اس، ارزیابی دقیق و درمان مناسب آن ضروری می باشد.