مقایسه پتانسیل کندروژنز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی در دو سیستم کشت تک لایه و ریز توده

بیماری های غضروف مفصلی در همه ی جوامع شیوع فراوانی دارد و در اکثر موارد غضروف آسیب دیده قادر به ترمیم نمی باشد. روش های درمانی حمایتی با مشکلات زیادی همراه است. بنابراین سلول درمانی به عنوان درمان قطعی مورد نیاز می باشد. یکی از بهترین و در دسترس ترین منابع سلولی، سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی است که با تکنیک های مهندسی بافت به سلول های غضروفی تمایز می یابد. روش کشت سلول در تمایز غضروفی نقش کلیدی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه پتانسیل کندروژنز سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی در دو سیستم کشت تک لایه و ریز توده بود.
در این مطالعه تجربی سلول های بنیادی از بافت چربی زیر جلدی جدا شدند. سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی در دوروش کشت سه بعدی (ریز توده) و تک لایه ای با محیط تمایزی کندروژنیک برای 14 روز کشت داده شدند. مورفولوژی سلول ها با استفاده از میکروسکوپ معکوس مشاهده شد. تمایز کندروژنیک با دو روش هیستولوژیکی و ایمونوسیتوشیمی ارزیابی شد.
نتایج نشان داد در سیستم کشت ریز توده، میزان سنتز پروتئین کلاژن نوع 2 بیش تر بود. همچنین گلیکوزآمینوگلیکان بیش تری در ماتریکس خارج سلولی ترشح شد.
استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که سیستم کشت ریز توده (Micromass) شرایط مناسب تری برای تمایز کندروژنیک نسبت به کشت تک لایه ای (Monolayer) دارد.