بررسی و حل مسئله ی امدادرسانی دوسطحی نقاط آسیب دیده از بحران

امدادرسانی به نقاط آسیب دیده نیازمند برنامه ریزی مناسبی است. معمولا، در حوادث پیش آمده، دسترسی به همه ی نقاط امکان پذیر نیست؛ از این رو، امدادرسانی در دو سطح با امکانات متفاوت شاید راه حل مناسبی باشد. این مقاله به بررسی مسئله ی امدادرسانی دوسطحی ظرفیت دار با پنجره های زمانی سخت برای افرادی می پردازد که در ناحیه ای بحران زده قرار گرفته اند. هدف این مقاله تعیین مجموعه ای بهینه از پایگاه های امداد جهت استقرار گروه های امدادرسان و مسیریابی بهینه ی این گروه ها برای امداد رسانی به کلیه ی نقاط آسیب دیده، با کمترین زمان و هزینه، است. پس از معرفی یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط، الگوریتم ژنتیک برای حل مسئله ی مورد نظر در ابعاد بزرگ ارائه شده است. نتایج بررسی مثال های عددی حاکی از کارایی الگوریتم پیشنهادی است. همچنین، به منظور بررسی کارایی مدل پیشنهادی برای مسئله ی امدادرسانی، مدل های دیگر مورد استفاده بررسی شدند و نتایج مقایسه ای با دیگر مدل های مرتبط نظیر مسئله ی مسیریابی مکان یابی یک سطحی و مسئله ی تور پوششی در موقعیت امدادرسانی حاکی از عملکرد مناسب تر مدل پیشنهادی است.