تاثیر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی چغندرقند در شرایط تنش شوری برای شناسایی صفات مربوط به تحمل شوری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی، در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. عامل های مورد بررسی شامل اسید سالیسیلیک با غلظت های0 (شاهد)، 5/0 و 1 میلی مولار به عنوان کرت اصلی، تنش شوری در دو سطح 0 (شاهد) و 150 میلی مولار و دو رقم چغندرقند شریف و جلگه بود. محلول پاشی برگی در مرحله 4 برگی، همزمان با تنش شوری انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک افزون بر افزایش معنی دار سطح برگ، سبزینه (کلروفیل) برگ، هدایت روزنه ای، عملکرد کوانتومی نظام نوری (فتوسیستم) دو، بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو، کل قندهای محلول و پرولین، موجب کاهش نفوذپذیری نسبی غشا نسبت به تیمار شاهد در شرایط تنش شوری شد. همچنین تیمار تنش شوری موجب کاهش معنی دار هدایت روزنه ای، سبزینه برگ، عملکرد کوانتومی نظام نوری دو و بیشینه عملکرد کوانتومی نظام نوری دو شد، درحالی که نفوذپذیری نسبی غشا، کل قندهای محلول و پرولین به طور معنی داری افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد استفاده از تیمار اسید سالیسیلیک در گیاه چغندرقند در شرایط تنش شوری با تحریک رشد و سوخت وساز، موجب تحمل به تنش شوری می شود.