بررسی فراوانی انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید محمدی به روش E-test

انتروکوک ها باکتری های کوکوئید گرم مثبت اند که به صورت فلور نرمال در دستگاه گوارش در انسان، بسیاری از پستانداران و پرندگان وجود دارند و علاوه بر آن در محیط پراکنده هستند. انتروکوک مقاوم به وانکومایسین (VRE) یک مشکل مهم و در حال افزایش در بیمارستانهای سراسر جهان است. هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی سویه های انتروکوک و الگوی حساسیت دارویی در نمونه های بالینی می باشد.

این پژوهش به صورت مقطعی - توصیفی بر روی 54 نمونه ی انتروکوک در سال 1391 انجام شد. برای شناسایی گونه های مختلف انتروکوک از کیت تشخیصی RapID STR System استفاده شد. حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن کربی - بائر و مطابق با دستورالعملCLSI انجام شد. تعیین MIC ونکومایسین به روش E-Test انجام گرفت.

از 54 جدایه انتروکوک 38 سویه (40/70%) به گونه فیکالیس، 10 سویه (50/18%) به گونه فیسیوم، 3 سویه (55/5%) به گونه هیرا، یک سویه (85/1%) به گونه موندتی، یک سویه (85/1%) به گونه دورانس و یک سویه (85/1%) به گونه آویوم تعلق داشت. 13 سویه نسبت به ونکومایسین MIC>32 μg/mlداشتند. بیشترین مقاومت را با 40/70% به جنتامایسین و سفالکسین و کمترین مقاومت را با 70/3% به لاینزولید داشتند. بیشترین سویه مقاوم از نمونه ادرار (9/76%) و در بخش داخلی (1/46%) بدست آمد.

به دلیل فراوانی قابل توجه VRE جدا شده از منطقه مورد پژوهش ضرورت انجام اقدامات کنترلی وجود دارد