بیماری نورآستنی و تاثیر آن بر اراده انسان از منظر حقوق جزا و جرمشناسی

در مورد علایم بروز بیماری نورآستنی، در علم روان شناسی و روان پزشکی هنوز ناگفته های زیادی است و تمام طبقه بندی ها صرفا برای دسترسی بهتر به تشخیص بیماری است، اما از منظرروان پزشکی ممکن است در زمان کوتاهی یک نوروز به یک سایکوز تبدیل شود. با توجه به این که سایکوزها درمان سریع تر و موثرتری دارند، ولی افراد مبتلا به نوروز، معمولا تا پایان عمر با بیماری خود درگیر می باشند، افراد مبتلا به نورآستنی به علت اثراتی که در علایم بیماری ایجاد می کند و امکان بروز سایر بیماری های روان پریشی را در آنها افزایش می دهد، بالطبع اهلیت قانونی و مسوولیت کیفری آنها مستلزم بررسی دقیق علمی است.
از منظر حقوق جزا افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، ذهن خسته و آشفته ای دارند که به دنبال آن اثرات مختلفی در رفتار آنها که وابسته با ساختار مغزی هر فرد می باشد، دیده می شود که شاید عاملی در تخفیف مجازات افراد مبتلا به این بیماری گردد.