مقایسه ی آثار تمرینات استقامتی و ترکیب تمرین با مصرف مکمل سیر بر سطوح سرمی هموسیستئین و فعال کننده ی پلاسمینوژن بافتی زنان کم تحرک

در پژوهش حاضر به مقایسه ی آثار تمرین استقامتی و ترکیب تمرین با مصرف مکمل سیر بر سطوح سرمی هموسیستئین، فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (TPA) و برخی شاخص های ترکیب بدنی هم چون وزن، نمایه ی توده ی بدن (BMI) و درصد چربی در زنان کم تحرک پرداختیم.
27 نفر از زنان مراجعه کننده به مجموعه های ورزشی مناطق سه و چهار تهران (میانگین سنی 59/7±53/38 سال؛ میانگین وزنی 26/5±61/77 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروه فعالیت ورزشی استقامتی، فعالیت استقامتی همراه با مصرف مکمل سیر و گروه شاهد تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 10 هفته فعالیت هوازی دویدن بر روی تردمیل، به تعداد 5 جلسه در هفته و با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بود. افراد گروه تمرین+ مکمل سیر نیز روزانه 2 عدد مکمل سیر (به شکل کپسول های 500 میلی گرمی از نوع nature made) دریافت کردند. در آغاز و 48 ساعت پس از تمرین، سطوح سرمی هموسیستئین و TPA آزمودنی ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اختلاف های درون گروهی از آزمون تی زوجی و جهت بررسی اختلاف های برون گروهی از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.
متغیر هموسیستئین در مرحله ی پس آزمون در گروه های تمرین ورزشی به همراه مکمل و تمرین کاهش معنی داری یافت (05/0P<). اگرچه سایر متغیرها در گروه های تمرین ورزشی به همراه مکمل و تمرین کاهش یافتند، اما این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نبودند (05/0P>).
با توجه به نتایج به دست آمده، انجام 10 هفته تمرینات استقامتی و مصرف مکمل سیر می تواند از طریق کاهش سطح سرمی هموسیستئین، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را در زنان کم تحرک کاهش دهد.