بیماری آنفلوانزا: مروری بر مطالعات اپیدمیولوژیک، بیماریزایی و تغییرات ژنتیکی ویروس های آنفلوانزای در گردش در ایران در حوزه های دامپزشکی و پزشکی در دو دهه اخیر

در طی دو دهه گذشته دو همگیری شدید بیماری آنفلوانزا در کشورمان بروز کرده است. در جریان اولین همگیری که در نیمه اول سال1377 (1998 میلادی) بصورت ناگهانی شایع گردید، بیماری آنفلوانزا ی طیور (ناشی از تحت تیپ H9N2 ) به سرعت در مرغداری های کشور گسترش یافت و منجر به تلفات بسیار زیاد و کاهش شدید تولید تخم مرغ و در نتیجه وارد آمدن خسارات اقتصادی بسیار به صنعت طیور کشور گردید. دومین همگیری آنفلوانزا در سال 1388 (2009 میلادی) در جریان همگیری جهانی (Pandemic) بیماری آنفلوانزا در کشورمان بوقوع پیوست که در طی آن آنفلوانزای خوکی (ناشی ازتحت تیپ H1N1) باعث ابتلاء تعداد کثیری از جمعیت کشورمان به بیماری آنفلوانزا گردید که در مواردی منجر به مرگ تعدادی از مبتلایان و همچنین صرف هزینه های سنگین درمان و بستری بیماران شد. گرچه این همگیری ها از ابعاد مختلفی فاجعه وار بود، ولی در عین حال ثمراتی هم دربر داشت! که از جمله آن ها می توان به فعال تر شدن مراکز مختلف تحقیقاتی کشور در زمینه اجرای مطالعات اپیدمیولوژیک، بیماریزایی و تعیین تغییرات ژنتیکی صورت پذیرفته در عامل بیماری، شناسایی سویه های در گردش ویروس آنفلوانزا، بررسی نقش و اهمیت پرندگان وحشی و مهاجر در بروز همگیری ها، راه های کنترل، پیشگیری و مراقبت از بیماری و همچنین تاسیس آزمایشگاه رفرانس آنفلوانزای طیور در موسسه رازی، اشاره نمود. این مقاله ضمن مروری بر ادبیات تحقیقات انجام یافته (در ایران) در زمینه بیماری آنفلوانزا در حوزه های دامپزشکی و پزشکی (در دو دهه اخیر)، سعی در روشن تر نمودن برخی نکات مبهم این بیماری دارد.