بررسی حذف 2و4 دی کلروفنل (DCP) با استفاده از کیتوزان از محیط های آبی

2و4 دی کلروفنل (DCP) یکی از ترکیبات بسیار سمی کلروفنل ها می باشد که در مناطق کشاورزی، آب ضدعفونی شده توسط کلر، فاضلاب خروجی صنایع خمیر کاغذ و کارخانه های کاغذ دیده می شود. کلروفنل ها باعث آسیب بر روی کلیه ها، کبد، پانکراس و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی می شود. در این مطالعه به بررسی جذب DCP توسط کیتوزان در محیط های آبی خواهیم پرداخت.
در این مطالعه پارامترهای زمان جذب (min100- 15)، pH (9-3)، غلظت های اولیهDCP (mg/l100- 15) و دوز جاذب کیتوزان (g9/0-1/0) در راکتور ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت و برای سنجش غلظت DCP از دستگاه اسپکتروفتومتری در طول موج nm280 استفاده گردید. با استفاده از نتایج بدست آمده در فرآیند جذب، مدل های ایزوترمی فروندلیخ، لانگمویر و مدل های سینتیکی شبه درجه اول و دوم بررسی شد.
زمان تعادل در فرآیند جذب 75 دقیقه (5/6=pH، mg/l15- غلظتDCP و g5/0- غلظت کیتوزان) با 76% حذف بدست آمد. 3=pH بعنوان pH بهینه در فرآیند جذب (mg/l15- غلظتDCP، g5/0- غلظت کیتوزان و min75- زمان تعادل) با راندمان 79% بدست آمد و با افزایش pH راندمان کاهش یافت. درغلظت mg/l15 از DCP (3=pH، g 5/0- غلظت کیتوزان و min75- زمان تعادل) بیشترین حذف با راندمان 79% مشاهده گردید و دوز g8/0جاذب کیتوزان (3= pH، mg/l15- غلظت DCP و min75- زمان تعادل) با راندمان 87% بیشترین حذف DCP را بهمراه داشت. فرآیند جذب از ایزوترم فروندلیخ با ضریب همبستگی 9599/0 و از مدل سینتیکی شبه درجه دوم با ضریب همبستگی 9649/ 0پیروی می کند.
با استناد به نتایج مطالعه انجام شده، می توان از کیتوزان بدلیل ویژگی هایی از جمله تجزیه پذیری، قابلیت احیا مجدد، ارزان قیمت بودن و راندمان قابل قبول در جذب، برای حذف DCP از فاضلاب صنایع استفاده نمود.