ارزیابی سرولوژیکی تاثیر تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب القا ایسکمی رپرفیوژن در موش صحرایی

ایسکمی رپرفیوژن عبارت است از بازگشت مجدد خون به بافت ایسکمیک. هدف از این تحقیق بررسی سرولوژیکی تاثیر تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب القا ایسکمی_رپرفیوژن در موش صحرایی می باشد. در این مطالعه از 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد که بصورت تصادفی به 5 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه sham: موشهای این گروه هیچ دارویی دریافت نکرده و مساوی با سایر گروه ها آب مقطر گاواژ گردید و پس از یک هفته، نمونه خونی اخذ گردید. گروه کنترل(IR) : این گروه تا زمان ایجاد ایسکمی رپرفیوژن هیچ دارویی دریافت نکرده و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد شد و 8 ساعت بعد از آن اخذ نمونه خونی صورت گرفت. گروه سوم: یک هفته قبل از القا ایسکمی، سولفات منیزیم (mg/kg25) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد، عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید و 8 ساعت پس از آن، نمونه خونی گرفته شد. گروه چهارم: یک هفته قبل ازایسکمی، سولفات منیزیم (mg/kg50) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شده و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته شده و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید. سپس 8 ساعت بعد از آن، اخذ نمونه خونی صورت گرفت. گروه پنجم: یک هفته قبل از ایجاد ایسکمی، سولفات منیزیم(mg/kg100) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شده و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته شده و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید. سپس 8 ساعت بعد از آن نمونه خونی اخذ شد. در روزهای صفر(قبل از تجویز دارو)، بعد از پایان ایسکمی و 8 ساعت پس از بازخونرسانی، نمونه خونی جمع آوری شد و مقادیر تغییرات سرولوژیکی کراتینین سرم وBUN مورد بررسی قرار گرفت.
داده های حاصل مورد آنالیز آماری قرارگرفت)05/0(p<. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سطوح BUN وکراتینین سرم در گروه های پیش درمان شده با سولفات منیزیم در مقایسه با گروه های درمان نشده، پایین تر بوده و سولفات منیزیم توانسته است از آسیب های وارده به کلیه متعاقب القا ایسکمی- رپرفیوژن جلوگیری بعمل آورد.