ارزیابی میزان مواجهه شغلی کارگران نئوپان سازی با آیروسل های قارچی و گرد و غبار چوب

گرد و غبار چوب طیف گسترده ای از ذرات آلی و غیر آلی و بیوآیروسل ها است گرد و غبار چوب به عنوان یک عامل خطر برای بیماری های سیستم تنفسی در طی فرایند تولید، پردازش و حمل ونقل در صنایع تولید می شود. با توجه به کمبود اطلاعات درزمینهٔ میزان مواجهه شغلی کارگران صنعت چوب با این نوع از گرد و غبار، هدف این مطالعه ارزیابی وضعیت مواجهه شغلی کارگران صنایع نئوپان سازی شهرستان گنبد کاووس در شمال ایران با گرد و غبار استنشاقی و عوامل بیولوژیکی بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی دریکی از کارخانه ها نئوپان سازی شهرستان گنبد در استان گلستان، شمال ایران انجام گردید. ارزیابی میزان مواجهه کارگران با گرد و غبار چوب استنشاقی با استفاده از روش استانداردشده سازمان ملی بهداشت حرفه ای و ایمنی امریکا به شماره 0500 انجام شد. بررسی تراکم آئروسل های قارچی هوای محیط کار هم با استفاده از دستگاه نمونه بردار میکروبی با دبی 10 لیتر بر دقیقه انجام شد. درمجموع 68 نمونه جمع آوری و در آزمایشگاه قارچ شناسی آنالیز گردید. از آزمون های آماری من-ویتنی و کروسکال والی برای آنالیز نتایج استفاده گردید.
میانگین مواجهه با گرد و غبار استنشاقی کارگران نئوپان سازی 32 میلی گرم بر مترمکعب بود. میانگین تراکم بیوآیروسل ما در محیط کار نیز برابر 269 کلنی بر مترمکعب برآورد شد. بالاترین تراکم قارچی مربوط به گونه پنی سیلیوم بود.
نتایج نشان داد که متوسط میزان مواجهه کارگران نئوپان سازی با گرد و غبار استنشاقی چندین برابر بیشتر از حد استاندارد مجاز مواجهه شغلی توصیه شده توسط مرکز سلامت محیط کار ایران برای گرد و غبار غیر سرطان زا بود. با توجه به مواجهه کارگران این صنعت با گرد و غبار چوب و عوامل بیولوژیک هوابرد، انجام اقدامات کنترلی جهت حفظ سلامتی کارگران الزامی به نظر می رسد.