بررسی ارتباط شاخص نمره استرین گرمایی با پارامترهای فیزیولوژیکی بدن کارگران در یک معدن روباز

افرادی که در معادن روباز مشغول به کار هستند، غالبا در فصول گرم سال در معرض استرس گرمایی شدید قرار دارند. هدف این مطالعه بررسی شاخص نمره استرین گرمایی و تعیین ارتباط آن با پارامترهای فیزیولوژیکی بدن کارگران یک معدن روباز بود.
این مطالعه توصیفی بر روی120 مرد سالم سازش یافته شاغل در یک معدن روباز در تابستان 1393 در خراسان رضوی انجام گرفت. دمای تمپان و دمای پوست با استفاده از دستگاه ترمومتر دیجیتالی مدل FT70 ساخت شرکت بئورر کشور آلمان اندازه گیری شد. ضربان قلب و فشارخون با استفاده از دستگاه دیجیتال Emsig (مدل BO26) ساخت کشور تایوان اندازه گیری شد. کلیه متغیرهای محیطی به طور همزمان با پارامترهای فیزیولوژیکی اندازه گیری و ثبت شدند. پرسش نامه شاخص نمره استرین گرمایی نیز تکمیل گردید. برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد.
مطابق شاخص نمره استرین گرمایی، 7/6 درصد افراد فاقد استرین گرمایی، 50 درصد افراد احتمالا دارای استرین گرمایی و 3/43 درصد افراد دارای استرین گرمایی بودند. بین شاخص نمره استرین گرمایی با هرکدام از پارامترهای فیزیولوژیکی شامل: دمای تمپان، دمای پوست، ضربان قلب، فشار سیستولیک و دیاستولیک ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0/01) ولی همبستگی بالایی نشان نداد که این مقدار برای ضربان قلب بیشترین بود (450/0=r).
درصد بالایی از کارگران در معرض خطر استرین گرمایی قرار داشتند و بیشترین نمره شاخص استرین گرمایی مربوط به واحد حفاری بود. به نظر می رسد بتوان از شاخص نمره استرین گرمایی در ارزیابی استرین گرمایی چنین محیط های کاری استفاده کرد.