درآمدی روش شناسانه بر نظریه عدالت در اقتصاد اسلامی

مفهوم عدالت اقتصادی درباره چگونگی توزیع فرصت ها، امتیازها و بهره مندی های اقتصادی افراد و گروه های جامعه است و اندیشمندان همواره درباره آن گفت وگو کرده اند. آنچه بیش از همه توجه فیلسوفان عدالت پژوه را جلب کرده است، روش اثبات حقانیت و معقول بودن اصول و معیارهای عدالت اقتصادی است.
این مقاله به دنبال مطالعه و ارزیابی روش های دست یابی به پاسخ مسائل اصلی عدالت اقتصادی در آموزه های اسلامی است؛ ازاین رو با روش تحلیل فلسفی، مهم ترین روش های شناخت عدالت در اقتصاد اسلامی، یعنی «مبناگرایی نص محور»، «مبناگرایی علی»، «مبناگرایی فطری- ولایی» و «مبناگرایی منسجم کارکردگرا» را نقد و بررسی می کنیم.
این پژوهش نشان می دهد روش «مبناگرایی منسجم کارکردگرا» اصالت و کارآمدی بیشتری برای شناخت عدالت اقتصادی در آموزه های اسلامی دارد.