هوش چندگانه، مدیریت و رهبری در آموزش عالی کشور و ارائه مدل مناسب

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه هوش چندگانه با مدیریت و رهبری در آموزش عالی با تاکید بر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات می باشد. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش اجراء در زمره تحقیقات توصیفی - همبستگی می باشد. در این تحقیق تلاش شده است تا به سوال های ایجاد شده در راستای مسئله اصلی تحقیق پاسخ داده شود. جامعه مورد پژوهش در این تحقیق شامل 693 نفر از اعضای هیات دانشگاه واحد علوم و تحقیقات می باشند. نمونه مورد پژوهش نیز با توجه به حجم جامعه و مبتنی بر جدول مورگان 248 نفر می باشند که برای انتخاب گروه نمونه معرف و افزایش دقت اندازه گیری از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسش نامه 40 گویه ای محقق ساخته بوده که روایی آن به صورت صوری به تایید ده نفر از اساتید دانشگاه قرار گرفت و پایایی آن نیز با توجه به طیف لیکرتی پنج گزینه ای به کار رفته در پژوهش از طریق آلفای کرونباخ 0.963 محاسبه گردید. آزمون های آماری به کار رفته در این پژوهش شامل رگرسیون خطی جهت تبیین مدل خطی و مدل معادلات ساختاری جهت ارائه مدل تاییدی نهایی می باشد.
نتایج آزمون رگرسیون در مورد سوال اول پژوهش نشان می دهد، بالاترین تاثیر از میان پنج مولفه عمومی مدیریت در دانشگاه ها، متعلق به مولفه برنامه ریزی با بتای 689/0 می باشد. و در مورد سوال دوم پژوهش نیز، بالاترین تاثیر از میان سه مولفه رهبری اثربخش در دانشگاه ها، متعلق به مولفه توسعه ارتباطات با بتای 661/0 می باشد. در نهایت مدل ساختاری ارائه شده نشان می دهد بالاترین میزان همبستگی بین متغیرهای رهبری و عملکرد مدیران بوده و از میان مولفه های رهبری بالاترین ضریب تاثیر مربوط به مولفه توسعه ارتباطات و در متغیر عملکرد مدیران مربوط به مولفه برنامه ریزی می باشد.