تاثیرات عناصر روی (Zn) و منگنز (Mn) بر پویایی جمعیت، رشد، محتوای کلروفیل و کاروتنوئیدها در جلبک سبز میکروسکوپی Scenedesmus quadricauda

محیط های آبی به علت ورود پساب های صنعتی، کشاورزی و خانگی دارای فلزات مشکلات زیست شناختی برای جلبک های میکروسکوپی ایجاد نموده زیرا آن ها به بعضی از عناصر کم مصرف ضروری از قبیل روی و منگنز نیاز دارند. در این تحقیق اثرات جداگانه غلظت های مختلف روی (450، 900 و 1350 میلی گرم در لیتر) و منگنز (75، 150 و 225 میلی گرم در لیتر) و تاثیرات ترکیبی آن ها (45+75، 900+150 و 1350+225 ، از روی+ منگنز برحسب میلی گرم در لیتر) بربرخی خصوصیات فیزیولوژیکی پویایی جمعیت، رشد، محتوای کلروفیل a و کاروتنوئیدها در جلبک سبز میکروسکوپی Scenedesmus quadricauda در دمای 2± 22 درجه سانتی گراد، دوره نوری 12 ساعت نور : 12 ساعت تاریکی و شدت نور 80 میکرو مول فوتون بر مترمربع بر ثانیه در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش با سه تکرار در مدت 22 روز در قالب یک طرح کاملا تصادفی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که اوج تراکم جمعیت در دوره رشد در غلظت 900 میلی گرم در لیتر از روی، 150 میلی گرم در لیتر از منگنز و ترکیب 900 + 150 میلی گرم در لیتر (روی + منگنز) به دست آمد. حداکثر مقدار رشد ویژه برای روی، منگنز و ترکیب آن ها به ترتیب 060/0، 058/0 و 056/0 در روزبه دست آمد. کمترین زمان دو برابر شدن با مقدار 6/11 روز برای تیمار روی در غلظت 900 میلی گرم در لیتر به دست آمد. حداکثر مقدار کلروفیلa و کل کاراتنوئید به ترتیب 8/1و 2/93 میلی گرم در لیتر در غلظت 900 میلی گرم در لیتر روی به دست آمد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها نشان داد (05/0>P). یافته های این تحقیق نشان داد که افزایش میزان روی تا 900 میلی گرم در لیتر و افزایش میزان منگنز تا 150 میلی گرم در لیتر سبب بهبود جمعیت، رشد، کلروفیل و کارتنوئید در جلبک سبز S. quadricauda می شود. به طورکلی، این مطالعه نشان داد که تغییرات غلظت روی و منگنز در محیط کشت BBM تاثیر معنی داری بر تراکم سلولی، کلروفیلa و کل کاراتنوئید می گذارد. تاثیر روی بر خصوصیات فیزیولوژیکی نسبت به منگنز بیشتر است و افزایش آن تا غلظت 900 میلی گرم در لیتر سبب بهبود خصوصیات در جلبک S. quadricauda می-شود.