اندازه گیری باقیمانده سم دیازینون در ماهی سفید، کپور و کفال مناطق صیادی حاشیه مرکزی دریای خزر

آفت کش ها در کشاورزی به منظور افزایش تولید محصول مورد استفاده قرار می گیرند. آفت کش های ارگانوفسفره به علت تاثیر بر طیف وسیعی از آفات و هم چنین ارزان قیمت بودن آن ها، بیش تر از سایر آفت کش ها مورد استفاده قرار می گیرند. مصرف ماهی حاوی ترکیبات آفت کش یک خطر بزرگ برای سلامتی محسوب می گردد. لذا در این مطالعه میزان سم ارگانوفسفره دیازینون در سه نوع ماهی پر مصرف دریای خزر مورد ارزیابی قرار گرفت.
27 نمونه از سه گونه ماهی (سفید، کفال و کپور) از سه ایستگاه صیادی (فرح آباد، میانکاله و بابلسر) جمع آوری شدند. عملیات استخراج و خالص سازی سم دیازینون انجام و سپس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی جرمی (GC-Mass) مورد سنجش کمی قرارگرفته و سپس میانگین هر سم در سه نوع ماهی در هر منطقه محاسبه و توسط روش آنالیز واریانس ها مورد ارزیابی آماری قرارگرفت و 05/0< p به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد.
دیازینون در تمام نمونه ها یافت شد. بالاترین میزان سم دیازینون در ماهی کفال صید شده از ایستگاه فرح آباد و بابلسر به ترتیب با میانگین 03/48±25/55 و 5/52±17/55 مشخص گردید و باتوجه به p حاصل از آزمون آنالیز واریانس ها (33/0= p)، در هیچ یک از مناطق، بین میانگین غلظت سم در سه نوع ماهی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.
استنتاج: مطالعه حاضر بیان می کند که سم دیازینون در تمامی نمونه های مورد بررسی (با بیش ترین میزان 7//115 میکروگرم بر کیلوگرم) یافت شد ولی از آن جاکه میانگین غلظت سم در سه گونه ماهی از مقدار مجاز استاندارد سازمان جهانی بهداشت (mg/kg 01/0) کم تر بود، نمونه ها از شرایط قابل قبولی برای مصارف انسانی برخوردار می باشند.