شکاف بین تئوری و عمل در پرستاری: بودن یا نبودن

پرستاری یک رشته عمل گرا است و تشابه زیادی با مکتب پراگماتیسم دارد. مطالعات فراوان هرکدام از جهتی خاص و در جامعه ای خاص به موضوع پراگماتیسم در پرستاری پرداخته اند و یافته های این مطالعات اغلب با یکدیگر در تناقض هستند.
جستجوی اینترنتی در پایگاه های گوگل اسکولار، پاب مد، و اسکوپوس انجام شد. مقالاتی که به بررسی شکاف بین تئوری و عمل در پرستاری پرداخته بودند، مورد ارزیابی و استفاده قرار گرفتند.
از مجموع این مطالعات می توان به این نتیجه رسید که منظور از شکاف بین تئوری و عمل، منطبق نبودن آموزش های تئوری با آن چیزی است که پرستاران در بالین باید انجام دهند. ازنظر پراگماتیسم حقیقت چیزی ساکن و ایستا و تغییرناپذیر نیست، بلکه با زمان رشد و توسعه پیدا می کند. در هر مرحله رشد تکامل بی پایان آنچه ما حقیقت می نامیم چیزی خواهد بود که ما را قادر می سازد تا به نحو رضایت بخش مسائل و مشکلات جاری آن موقع را بررسی کنیم. پرستاری متنوع و کثرت گرا است؛ تنوع در ایدئولوژی ها و عملکردهای ما و کثرت دردانشی که تولیدشده و به کاربرده می شود. تنوع ایدئولوژیکی باعث اختلاف در گفتمان می شود، این اختلافات ساختن کثرت برای یک واقعیت است، این اختلافات در متون ادامه پیداکرده و موانعی برای توسعه دانش پرستاری ایجاد می کنند؛
چه تئوری از خلال تجربیات خارج شود و چه قبل از تجربه وجود داشته باشد، ما به آن نیاز داریم. فاصله بین تئوری و عمل باید وجود داشته باشد زیرا اگر این فاصله وجود نداشته باشد دیگر نمی توان آن را تئوری نامید و درواقع عمل است. حذف این فاصله مطلوب ما نبوده و حتی گاهی حفظ آن برای ما مطلوب است. آنچه باعث می شود افراد تئوری را در عمل ناتوان بدانند این است که آن ها نمی توانند ارتباط تئوری با عمل را پیدا کنند و یا تئوری به حدی انتزاعی است که آن را متفاوت با عمل می دانند.