رابطه بین ابعاد هویت با افکار خودکشی در سربازان ارتش

خودکشی پدیده ای چند وجهی است که عوامل متعدد روان شناختی، جامعه شناختی و فرهنگی در بروز آن نقش دارند. یکی از این عوامل، هویت است که دارای اهمیت ویژه ای در دوران نوجوانی و جوانی می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ابعاد هویت با افکار خودکشی در سربازان ارتش در مشهد و تعیین نقش پیش بینی کنندگی آن در این زمینه انجام شد.
این پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی بوده که در سال 1394 بر روی 361 سرباز به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای در شهر مشهد انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل مقیاس افکار خودکشی بک و پرسشنامه ابعاد هویت چیک و همکاران بود. جهت تحلیل داده های آماری از ضریب پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.
نتایج تحقیق، حاکی از آن بود که علی رغم رابطه منفی هر چهار بعد هویت یعنی ابعاد هویت شخصی، اجتماعی، جمعی و ارتباطی، تنها دو بعد هویت اجتماعی و ارتباطی دارای رابطه معنادار با افکار خودکشی بودند. به علاوه، نتایج نشان دادند که هویت اجتماعی به تنهایی قادر است به طور معناداری افکار خودکشی را پیش بینی کنند.
به نظر می رسد در این راستا بتوان با آموزش خانواده ها و افراد، اقدامی در جهت کاهش افکار خودکشی برداشت.