مروری بر آزمونهای ابزاری جهت غربالگری و تشخیص اختلال بلع

توانبخشی اختلال بلع موضوع بحث برانگیزی برای آسیب شناسان گفتار و زبان است. ارزیابی اختلال بلع شامل غربالگری اولیه، معاینه بالینی و در نهایت آزمون ابزاری جهت حصول اطمینان می باشد. برخلاف اهمیت و مزایای آزمون های بالینی، تشخیص درست و تصمیم گیری در درمان اختلال بلع بسیار وابسته به آزمون های ابزاری است. این آزمون ها میتوانند ارزیابی پویایی را از ساختارها و فیزیولوژی بلع طبیعی وآسیب دیده فراهم کنند. در مطالعه حاضر قصد داریم مروری بر آزمون های ابزاری بلع با در نظر گرفتن موارد کاربرد، محدودیت و مزایای منحصر به فرد آنها داشته باشیم.
اطلاعات مورد نیاز ازطریق پایگاه های اطلاعاتیGoogle scholar، Science direct، Medline، Scopus، Pubmed و بانک های اطلاعاتی ایرانی ، سایتهای مرتبط و کتابهای تخصصی بلع دربازه ی زمانی 1956تا2012 به دست آمد. براساس کلید واژه ها 150 مقاله به دست آمده که90 مقاله ی آن بر اساس اصول مورد نظر انتخاب شدند.
از این طریق 14 آزمون ابزاری گرد آوری شد که تنها یک آزمون کاربرد غربالگری داشته و سایر موارد جهت تشخیص و یا ارزیابی درمانی در اختلال بلع استفاده می شوند. همچنین از بین این یافته ها 3 آزمون اختصاصا در بزرگسالان و بقیه در همه گروه های سنی شامل کودکان و بزرگسالان استفاده می شوند.
این مطالعه حاکی از آن است که آزمون های ابزاری (Video fluoroscopy swallowing study: VFSS)، (Fiberoptic Endoscopic evaluation of swallowing: FEES) دارای استانداردی طلایی جهت ارزیابی و درمان اختلال بلع هستند، لذا بیشتر مورد توجه محققان و متخصصین می باشند. علی رغم وجود محدودیت هایی، مطالعه ما این امکان را فراهم می سازد تا متخصصان بتوانند ابزارهای مناسبی را جهت بررسی اختلال بلع انتخاب کنند.