اثر کشندگی عصاره گیاهان حنا. Lawsonia inermis L و روناس Rubia tinctorum L. روی شته برگ برنج Rhopalosiphum padi L. در مقایسه با دوآفتکش پیریمیکارب و ایمیداکلوپرید

شته ی (Rhopalosiphum padi L. (Hem.:Aphididae یکی ازمهمترین آفات غلات، بویژه گندم است و همه ساله با خسارت مستقیم و غیرمستقیم سبب کاهش کمی و کیفی محصول می شود. در این پژوهش اثر سمیت عصاره روناس (Rubia tinctorum L.(Rubiaceae و حنا Lawsonia inermis L (Lythraceae) و دو حشره کش متداول ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب رویشته برگ برنج بررسی و مقایسه شد. این آزمایش در قالب طرح کامل تصادفی با 5 غلظت برای هر تیمار روی حشره کامل شته برگ برنج در دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. کلیه آزمایش های زیست سنجی روی برگ های یکسان گیاه جو و به روش غوطه ور سازی برگ انجام شد و پس از 24 ساعت حشرات مرده شمارش شدند. نتایج نشان داد که حشره کش ایمیداکلوپرید و عصاره متانولی حنا با غلظت کشندگی 50 درصد به ترتیب 0318/0 و 53/469 گرم بر لیتر به ترتیب بیش ترین و کم ترین سمیت را نشان دادند. نتایج نشان داد عصاره هر دو گیاه و به ویژه عصاره متانولی گیاه روناس در مقایسه با حشره کش های ایمیداکلوپرید و پیریمیکارب می توانند به عنوان گزینه های انتخابی برای ایجاد یک حشره کش طبیعی جهت کنترل آفات باشند. با توجه به اینکه عصاره ها پتانسیل حشره کشی کمتری داشتند و در صورت استفاده باید در تلفیق با روش دیگر به کار گرفته شوند.