کاربرد اسید سیتریک در ایجاد اتصالات عرضی در فیلم نشاسته

تولید فیلم های خوراکی با ویژگی های مکانیکی و نفوذ پذیری مناسب، به عنوان یکی از فناوری های بالقوه که می تواند موجب کاهش از دست رفتن رطوبت، محدود نمودن جذب اکسیژن و کاهش مهاجرت لیپیدها در ماده غذایی شود، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. نشاسته از مهم ترین پلیمرهای پلی ساکاریدی است که به دلیل دارا بودن خلوص بالا، قیمت پایین، زیست تخریب پذیر بودن، توانایی ایجاد فیلمی با قابلیت کشش مناسب و ممانعت کنندگی خوب نسبت به گازها بسیار مورد توجه است. با این وجود فیلم های حاصل از نشاسته ممانعت کنندگی ضعیفی نسبت به رطوبت و حساسیت بالایی به آب دارند. ایجاد اتصالات عرضی یک روش معمول برای بهبود عملکرد نشاسته است. با توجه به سمیت مواد شیمیایی ایجاد کننده اتصالات عرضی، توجه زیادی به استفاده از اسیدهای آلی شده است. اسید سیتریک با یک گروه هیدروکسیل و سه گروه کربوکسیل، اصلی ترین اسید آلی در ایجاد پیوند عرضی است. در این مقاله مروری، ویژگی فیلم های خوراکی حاصل از نشاسته که با اسید سیتریک اتصال عرضی داده شده اند، مورد بررسی قرار می گیرد.