حذف استامینوفن از محلول های آبی توسط فتوکاتالیست TiO2/زئولیت X

پسماندهای دارویی در گروه آلاینده های نوظهور قرار دارند. این مواد با روش های متعارف تصفیه ی آب و فاضلاب، بهطورکامل حذف نمی شوند. داروها و متابولیت های آن ها ، به علت ایجاد خطرات احتمالی و سمیت برای انسان و محیط، بایستی از منابع آبی حذف گردند. در این تحقیق، حذف فتوکاتالیستی استامینوفن از محلول های آبی، توسط زئولیت X اصلاح شده با TiO2 (TiO2/زئولیت X)، مورد بررسی قرار گرفت.
روش این تحقیق، تجربی بوده و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. جهت حذف استامینوفن از محلول های آبی، از فتوکاتالیست TiO2/زئولیت X، تحت تابش UV-C (فرآیند UV/TiO2-X) استفاده گردید. غلظت استامینوفن محلول ها با روش طیف سنجی فرابنفش-مرئی در طول موج 243 نانومتراندازه گیری شد. شرایط بهینه از نظر pH محلول، دوز فتوکاتالیست، غلظت استامینوفن و زمان واکنش تعیین و سینتیک تجزیه، مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که بیشترین حذف استامینوفن (45/95%) مربوط به غلظت اولیه 1 میلی گرم بر لیتر در pH خنثی و 500 میلی گرم بر لیتر دوز کاتالیست پس از گذشت زمان 75 دقیقه از شروع واکنش بوده است. با کاهش غلظت استامینوفن میزان حذف آن، افزایش یافت. سرعت واکنش تجزیه، از مدل سینتیک درجه اول کاذب با ثابت سرعت min-1 01446/0 پیروی نمود.
روش فتوکاتالیستی UV/TiO2-X در حذف استامینوفن از محلول های آبی، دارای کارایی بسیار بالایی بوده و قابل توصیه است.