مدل سازی آثار تغییر پوشش زمین بر کیفیت زیستگاه در سرزمین جنگلی سرولات و جواهر دشت

تنوع زیستی، به عنوان یک خدمت اکوسیستمی پشتیبان حیات، به دلیل تبدیل و تخریب زمین در پاسخ به نیازهای فزاینده انسان به انواع توسعه، در حال کاهش است. اگرچه، پیش بینی چگونگی تغییر بر کیفیت زیستگاه در اثر تغییر در پوشش / کاربری زمین، یک نیاز ضروری در مواجهه با چنین چالشی است، اما انجام این کار در بسیاری از موارد به دلیل فقدان روش های متناسب و داده های مکان دار فضایی، با مشکلاتی مواجه می شود. در این مقاله، با کاربست دو مدل فضایی: سناریوساز و تنوع زیستی، از مجموعه مدل های یکپارچه ارزشیابی اقتصادی خدمات اکوسیستمی (InVEST) و تلفیق نتایج اجرای آن ها، با در نظر گرفتن الگوی فعلی توزیع فضایی انواع پوشش/ کاربری زمین، آثار تغییرات آن ها بر کیفیت زیستگاه به عنوان یک شاخص برای تنوع زیستی، در سرزمین جنگلی سرولات و جواهردشت مورد پیش بینی قرار گرفت. در این راستا پس از تعیین کمیت های تغییر انواع پوشش/کاربری زمین بر اساس سناریوی پیش بینی، درجه تخریب سرزمین و کیفیت زیستگاه در شرایط جاری و آتی مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییرات در خارج از منطقه حفاظت شده، به عنوان منابع جدید تهدیدات و محرکه های بیرونی تغییر، بر کیفیت زیستگاه در درون منطقه اثر سوء خواهد داشت. از آن جا که، خدمات اکوسیستمی پشتیبان حیات و به طور خاص تنوع زیستی، اغلب در برنامه ریزی سرزمین به دلیل ماهیت پیچیده نظام های طبیعی و سختی کار تحلیل آن مورد چشم پوشی قرار می گیرد. خروجی های مدل های ذکر شده که به صورت نقشه های مکان دار فضایی و با کمیت های معین برای هر یک از متغیر های دخیل در کار ارزیابی می باشند، می تواند به صورت موثری به درک شفاف الگوی های توزیع کیفیت زیستگاه و به تبع آن تنوع زیستی کمک نماید و منجر به تصمیم گیری سازگار با شرایط طبیعی در سطح سرزمین شود.