بررسی آسیب پذیری لرزه ای شبکه آبرسانی منطقه 11 تهران جهت مقاوم سازی

در ایران شریان های حیاتی، از جمله سامانه های آبرسانی، بطور اصولی در مقابل اثرات زلزله طراحی نشده اند. سابقه این سامانه ها به حدود نیم قرن پیش برمی گردد، در حالیکه مهندسی زلزله شریان های حیاتی در حدود سه دهه بیشتر عمر ندارد. لذا عدم طراحی لرزه ای در سامانه آبرسانی کشور امری دور از انتظار نیست. لوله های مدفون به عنوان بخشی از سامانه های آبرسانی در مقابل ارتعاشات زمین، برخورد با گسل و یا عبور از مناطق با پتانسیل زمین لغزه و روانگرایی آسیب پذیر هستند. بدین منظور پیش بینی عملکرد چنین سازه هایی در حین وقوع زلزله های آینده ضرورت می یابد. تهران به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران، از نظر زمین لرزه جزء مناطق پر زیان به شمار می آید و چندین گسل در محدوده این شهر وجود دارد. منطقه 11 آن نیز یکی از مناطق مهم و حساس می باشد. از این رو برآورد آسیب پذیری و عملکرد لوله های انتقال و شبکه توزیع آب در آن اهمیت ویژه ای دارد.
با بهره گیری از روابط کاهندگی و روش احتمالاتی Hazus، آسیب های وارده به شبکه آبرسانی مذکور با برنامه نویسی VBA در محیط اکسل و بهره مندی از نرم افزار GIS، برآورد می شود.
شبکه آبرسانی منطقه 11 تهران در اثر فعالیت احتمالی گسل شمال تهران آسیب چندانی ندیده و تنها بخش هایی از لوله های غیرمنعطف و با قطر کم آسیب خواهند دید.
با توجه به آنالیز شبکه مذکور در اثر فعالیت گسل شمال تهران، معین شد که لوله های سایز بزرگ، منعطف و همچنین لوله هایی که با اتصالات هم جنس کار گذاشته می شوند کمترین آسیب را خواهند دید. از این پژوهش به منظور اولویت بندی در راستای مقاوم سازی شبکه آبرسانی منطقه 11 تهران می توان بهره برد.