مطالعه تغییرات هیستومورفومتری و هیستوشیمی تخمدان موش صحرایی متعاقب مصرف اکسید آهن و نانواکسید آهن

آهن فراوان ترین فلز موجود در بدن است و ماده ای بالقوه خطرناک در محیط بدن محسوب می شود زیرا به راحتی می تواند رادیکال های مضر ی ایجاد کند.
با توجه به عوارض آهن و نانو ذرات آهن و احتمال وجود آنها در آلودگی های زیست محیطی از قبیل آلودگی هوا ، مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات اکسید آهن معمولی و نانو ذرات اکسید آهن و همچنین مقایسه اثرات آنها بر برخی از شاخص های بافت تخمدان موش صحرایی در مدل تجربی طراحی شد.
این تحقیق در 5 گروه از موش های صحرایی ماده شامل گروه های شاهد، اکسید آهن (با دوز mg/kg 15) و نانواکسید آهن (با دوزهای mg/kg 5، 15و 30) انجام شد. مواد بصورت داخل صفاقی و روزانه به مدت 16 روز تزریق شدند. در روز هفدهم موش ها آسان کشی شده و بافت تخمدان آنها جدا شد و از نظر تغییرات بافتی و تجمع آهن بوسیله رنگ آمیزی اختصاصی و به کمک میکروسکوپ نوری ارزیابی شدند.
طبق یافته های این مطالعه روند فولیکولوژنز در تمام گروه های دریافت کننده آهن نسبت به گروه شاهد تحت تاثیر قرار گرفت و تعداد اجسام زرد در گروه های دریافت کننده نانواکسید آهن با دوزهای مختلف، کاهش، و تعداد فولیکول های آترتیک در تمام گروه ها نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار یافت.
نتیجه گیری نهایی: آهن و نانو ذرات آهن احتمالا با اختلال در مسیرهای اکسیداتیو سلولی، تعداد فولیکول ها و اجسام زرد را کاهش و همچنین در اثر ایجاد شدن رادیکال های آزاد اکسیژن و تخریب میکروفیلامنت ها به دنبال سرباری آهن، تعداد فولیکول های آترتیک را افزایش می دهند که این حالت می تواند تاثیر منفی بر باروری موش های ماده ایجادکند.