اندازه گیری مقادیر طبیعی زاویه های چرخشی اندام پایینی پیرامون محور طولی در گروه های سنی زیر هیجده سال

اختلالات چرخشی اندام پایینی از علل شایع مراجعه های ارتوپدی است. دانستن مقادیر طبیعی زاویه های چرخشی برای جداکردن افراد طبیعی از افراد نیازمند به بررسی بیشتر و درمان، الزامی است. در این پژوهش، مقادیر طبیعی این زاویه ها، با بهره گیری از روش های بالینی اندازه گیری شد.
در یک بررسی مقطعی، 756 نفر بدون هر گونه پیشینه مشکلات اسکلتی – ماهیچه ای، با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ایدر مدرسه ها و مراکز بهداشتی – درمانی شهر شیراز برگزیده شده و به 18 گروه سنی زیر یک تا هیجده سال با شمار و نسبت جنسی یکسان در هر گروه، بخش شدند. سپس، پنج زاویه چرخشی استاندارد، که هر یک نشان دهنده میزان چرخش یک بخش اندام پایینی است، در هر دو اندام پایینی افراد هر گروه اندازه گیری شد و دامنه طبیعی، بر پایه تعریف انجمن ارتوپدی کودکان امریکا، مشخص گردید.
زاویه میان محورطولی ران و پا از -12±30 درجه، به هنگام تولد، به 12±10 درجه در پایان 18 سالگی رسید. محور عرضی مچ پا، از -8±21 درجه، به هنگام تولد، به 17±9 درجه در 18 سالگی رسید. زاویه میان پا و خط پیشروی، از 13±11 درجه، در یک سالگی، به 5.5±5.5 درجه، در 18 سالگی رسید. چرخش بیرونی مفصل ران، از80±8، به هنگام تولد، به 44±13 درجه، در 18 سالگی رسید. همچنین، چرخش درونی مفصل ران، تنها زاویه ای بود، که در برخی گروه های سنی، اختلاف معنی دار در میان دو جنس داشت (p<0.05). در دختران، از 30±24 درجه، به هنگام تولد، به 35±17 درجه، در 18 سالگی رسید و در پسران، از 26±21 درجه، به هنگام تولد، به 32±14 درجه، در 18 سالگی رسید.
یافته های این بررسی اختلافی چشمگیر را در میان اندازه های طبیعی زاویه های چرخشی اندام پایینی با پژوهش های همانند در دیگر کشورها، نشان داد، که این مساله، می تواند ناشی از اثر عوامل ارثی – محیطی و شیوه زندگی بر روی این زاویه ها باشد.