نقد شاخص اسلوبهای تصویری آیات و سور در تاریخ گذاری با تاکید بر تحقیقات بلاشر

دانش تاریخ گذاری (chronology) و تعیین زمان نزول سور  از نوآمدترین دانش های قرآنی برشمرده می شود که خاورشناسان بیش از مسلمانان به آن اهتمام ورزیده اند. خاورشناسان بر خلاف مسلمانان بیش از آن که به نقل و روایات در تاریخ گذاری قرآن تکیه کنند، به سبک شناسی قرآن تکیه دارند. یکی از شاخص های سبک شناختی که آنان مبنای تاریخ گذاری قرآن قرار داده اند،  اسلوب های تصویری قرآن نظیر تشبیه، مجاز، استعاره، کنایه است. خاورشناسان بر اساس چنین شاخص هایی سوره های قرآن را به طبقات متعدد تقسیم کرده اند که مشهورترین آنها تقسیم بندی چهارگانه یعنی سه دوره مکی و یک دوره مدنی است. رژیس بلاشر (Regis Blachere) از جمله خاورشناسی است که در دوره معاصر به چنین طبقه بندی اهتمام کرده است.  در این مقاله کوشش می شود،شاخص اسلوب های تصویری تاریخ گذاری نامبرده به نقد کشیده شود. تلقی بلاشر  این است که جنبه تصویری و شاعرانه و خیال پردازانه قرآن هرچه از مبدا نزول قرآن فاصله می گیرد، کاسته می شود؛ اما  بررسی ها موارد نقض بسیاری را در  تحقیق ارایه شده او نشان می دهد و این حاکی است که این شاخص از اعتبار علمی برای تاریخ گذاری قرآن برخوردار نیست.