تدوین استراتژی پایدار با استفاده از برنامه ریزی سناریوها با رویکرد منطق فازی جهت ارزیابی بقاء سازمان ها

در فرایند برنامه ریزی استراتژیک، زمان و عدم قطعیت نقش مهمی را ایفا می کنند. بدیهی است که آینده کمتر قابل پیش بینی است، اما نکته قابل توجه این است که سازمانها می توانند خود را برای مقابله با آن آماده نمایند که این امر سبب ایجاد مزیت رقابتی برای آنها خواهد شد. به منظور بقاء و رشد در فضای عدم اطمینان، سازمانها باید تفکر تک بعدی نسبت به آینده را کنار گذاشته و با تفکر چندبعدی وقایع محتمل در آینده را در برنامه ریزی خود درنظر بگیرند. تنها در این صورت است که سازمانها به دیدگاه کاملی از فرصتها و تهدیدهای پیش روی خود دست خواهند یافت.
متدولوژی معرفی شده در این مقاله بدلیل اینکه روش عمومی تدوین استراتژی را با دو ابزار معمول مبارزه با عدم قطعیت، یعنی برنامه ریزی سناریو و منطق فازی ترکیب می نماید، روشی نوین است. این روش با کمک عوامل غیرقطعی در محیط، اقدام به طراحی سناریوهای محتمل پیش روی سازمان نموده و با کمک اطلاعات فازی بیان شده توسط خبرگان، در سیستم استنتاج فازی اقدام به انتخاب استوارترین استراتژی سازمان می نماید. این استراتژی بگونه ای اتخاذ می شود که در همه شرایط محتمل وقوع سناریوها، موجه و نه لزوما بهینه باشد و در مجموع سناریوهای مشخص شده برای آینده از بهترین عملکرد ممکن برخوردار باشد.
در این مقاله نخست به مقایسه روش عمومی تدوین استراتژی و تدوین استراتژی از طریق متدولوژی پایداری (استوار) پرداخته و در ادامه نتایج پیاده سازی شده هر دو روش در یک مطالعه موردی در یک سازمان واقعی بررسی می شود.