برنامه ریزی برای گسترش ظرفیت تولید برق در ایران به کمک روش برنامه ریزی احتمالی

در این مقاله، یک الگوی برنامه ریزی خطی احتمالی با متغیرهای عدد صحیح ارائه شده است که مجموع هزینه های تولید را با توجه به فن آوری های مختلف تولید برق در طول بازه زمانی مورد مطالعه، حداقل می سازد. در این الگو، میزان تقاضا غیر قطعی است و سه حالت برای تقاضا در قالب برنامه ریزی احتمالی در نظر گرفته شده است. در این الگو کل کشور به مناطقی تقسیم شده که تصمیمات گسترش ظرفیت برای هر یک از مناطق در یک الگوی یکپارچه گرفته می شود. همچنین در این الگو، ساز و کاری در نظر گرفته شده است تا کاهش هزینه های سرمایه گذاری، با بومی شدن فن آوری و افزایش یادگیری نیز در الگو منظور شوند. در انتها نیز به منظور تحلیل نتایج خروجی الگوی بهینه سازی، الگوی پویایی سیستمها ایجاد شده است تا تاثیر برنامه ارائه شده روی شاخصهایی از صنعت برق نظیر هزینه و سود تحت هر یک از حالتهای تقاضا مورد مطالعه قرار گیرد.
برنامه بهینه گسترش ظرفیت پیشنهاد شده توسط الگو، شامل فن آوری های مختلف تولید برق است که نیروگاه گازی بیشترین سهم از گسترش ظرفیت را داراست. نیروگاه های برق آبی، سیکل ترکیبی، هسته ای، زمین گرمایی و بادی نیز در طرح بهینه وجود دارند.