ارزیابی نانوذرات سیلیکای مغناطیسی تیمار شده با ایندیم-111 در رده سلولی SKBR3

نانوذرات مغناطیسی به عنوان گروهی از مواد نانو مقیاس، انقلاب عظیمی را در روش های تشخیص و درمان در دانش پزشکی ایجاد کرده اند. نیمه عمر مناسب رادیوایزوتوپ ایندیم-111 باعث شده تا این رادیوایزوتوپ برای مطالعات داخل بدن، مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش، در ابتدا تهیه کمپلکس رادیو داروی ایندیم-111 با نانوذرات مغناطیسی سیلیکات(Fe3O4@SiO2)، جهت به دست آوردن شرایط بهینه جذب و پایداری، مورد بررسی قرار می گیرد. سپس نفوذپذیری این رادیودارو در رده سلولی SKBR3 سرطان پستان، به منظور استفاده در تشخیص سایر بیماری ها آزمایش گردید.
هسته مگنتیک با روش رسوب دهی تهیه شد. سپس به عنوان هسته ای برای سنتز نانوذرات سیلیکات مورد استفاده قرار گرفت. نانوذرات بر اساس روش سل- ژل در میکروامولسیون وارونه و با استفاده از TEOS و APTS به عنوان مونومرها و پیش سازها سنتز شد. سپس رادیو ایزوتوپ ایندیم-111 بر سطح نانو پارتیکل های سیلیکات مگنتیت چذب شد و ذرات رادیو کونژوگه شکل گرفت. سرانجام ورود این ذرات رادیو کونژوگه در رده سلولی SKBR3 سرطان پستان از طریق کشت سلول مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج حاصل از میکروسکپ الکترونی عبوری نشان داد که سایز متوسط نانوذرات تولید شده 40 نانومتر است. این سایز برای کاربردهای بیولوژیک مناسب است. بررسی رادیو آنالیز آشکار کرد که بیش از 92 درصد ایندیم-111 اولیه بر روی نانوذره تثبیت می شود. در بررسی ورود رادیو نانوکنژوگه 111In- MSN به درون سلول های SKBR3، مشخص شد فعالیت ایندیم رادیواکتیو وارد شده در سلول های SKBR3 برای رادیونانو کنژوگه های 111In- MSN پس از یک ساعت از آغاز مطالعه به بالاترین کارایی یعنی 26 درصد تا 27 درصد رسید. نتایج تست های پایداری آشکار کرد رادیو کونژوگه های پایدار شده در طی شست و شو و پراکندگی محکم هستند و بنا بر این به عنوان یک کانژوگیشن محکم در نطر گرفته می شود.
نظر به ویژگی های منحصر به فرد ایندیم-111 نانوذرات ذکر شده که با استفاده از روش های بیوتکنولوژی آماده شده اند می توان برای اهداف تشخیص استفاده شوند.