ارزیابی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا (Glycine max L.) در منطقه پارس آباد مغان

به منظور ارزیابی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا، آزمایشی به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار در شهرستان پارس آباد مغان در سال 91-1390 اجرا شد. در این آزمایش ژنوتیپ هایApollo،Zane،L.17،Williams،INA،Hsus-H116،Spry،Ks4895،Stressland،Rend، L.77-2061،Omaha،L.75-6141،Darby،NE3399 L.93-3312 وL.83-570 مورد بررسی بودند. ارتفاع گیاه،فاصله اولین انشعاب،تعداد شاخه،تعدادغلاف،وزن غلاف،وزن دانه،تعداد دانه،وزن هزار دانه،عملکرد دانه،درصد و عملکرد پروتئین مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج نشان داد ارتفاع گیاه،تعداد شاخه، غلاف و دانه در بوته،وزن غلاف،وزن دانه،وزن هزار دانه،عملکرد دانه و درصد و عملکرد پروتئین تفاوت معنی داری داشتند. بطوری که ژنوتیپ Darby در بین دیگر ژنوتیپ ها بیشترین میانگین تعداد شاخه در بوته(55/6)،تعداد غلاف در بوته(89/119)، وزن غلاف در بوته(19/17 گرم)،وزن دانه در بوته(49/29 گرم)،تعداد دانه در بوته(06/246)،عملکرد دانه(5/72 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین(3316 کیلوگرم در هکتار) را داشت.بیشترین میانگین درصد پروتئین(75/50) در ژنوتیپ L.75-6141 و بیشترین فاصله اولین انشعاب از طوقه(70/15 سانتی متر) در ژنوتیپ Ks4895 بودند. ژنوتیپ های Williams و Zane نیز به ترتیب بیشترین میانگین صفات ارتفاع گیاه(33/103 سانتی متر) و وزن هزار دانه(57/166 گرم) را به خود اختصاص دادند.تجزیه کلاستر ژنوتیپ های سویا را به سه گروه تقسیم بندی کرد، گروه اول، دوم و سوم به ترتیب 8،5 و4 ژنوتیپ را در خود جای دادند که در این بین، گروه دوم(شامل ژنوتیپ های Darby،Williams،Hsus H116،Apollo،L.93-3312) دارای میانگین صفات عملکردی و کیفی بالاتری نسبت به دو گروه دیگر بود.