تبیین وجود رابط در حکمت متعالیه

وجود رابط در کلمات فلاسفه سه اصطلاح دارد: اصطلاح اول وجود رابط در قضایاست، که در مقابل وجود محمولی قرار دارد و از سنخ مفاهیم حرفی در مقابل مفاهیم اسمی است. مفاهیم اسمی مفاهیمی اند که به تنهایی و بدون احتیاج به مفاهیم خارج از ذات خویش تصور شدنی اند و مفاهیم حرفی مفاهیمی اند که به تنهایی تصورشدنی نیستند. اصطلاح دوم عبارت از وجود فی نفسه لغیره است که حیثیت «فی نفسه»ی آن بعینه همان حیثیت «لغیره»ی آن می باشد. اصطلاح سوم وجود رابط در مقابل وجود مستقل در مباحث علت و معلول است. اصطلاح سوم جزء ابتکارات صدرالمتالهین است. مطابق اندیشه ایشان، وجود ممکنات عین فقر و ارتباط به علت اند و از سنخ وجود رابط قلمداد می شوند. در مقابل، غالب فلاسفه وجود ممکنات را مرتبط با علت دانسته، آنها را از سنخ وجود رابطی می دانند. نوشتار حاضر به تبیین اصطلاحات سه گانه فوق به ویژه تبیین وجود رابط در حکمت متعالیه می پردازد.