بهینه سازی قاعده جیره بندی در سدهای مخزنی از طریق اتصال الگوریتم ژنتیک به یک مدل شبیه ساز

استفاده از قوانین جیره بندی در طی دوره های خشکسالی، یکرویه معمول در مدیریت منابع آب است. در این روش با وجود امکان تامین کل نیاز، گاهینها قسمتی از آن تآمین می گردد. این عمل موجب ذخیره آب و پذیرش یک کمبود کوچک در بازهزمانی جاری برای کاهش کمبودهای شدید در آینده می شود که از لحاظ اقتصادی و اجتماعی حائز اهمیت ارزیابی شده است. یکی از مباحث کلیدی در این خصوص یافتن مقادیر بهینه ضرایب جیره بندی برایهداف مختلف و رقوم آستانه مخازن در هر ماه برای شروع جیره بندی است. بدین منظوردر تحقیق حاضر از اتصال یک الگوریتم ژنتیک ساده به مدل شبیه سازیARSP که خود مجهز به ساختار هزینه ای شبکه جریان و مدل برنامه ریزی خطی است، استفادهگردید. کارایی مدل پیشنهادی مذکور در سیستم منابع آب رودخانه زهره واقع در جنوبغرب کشور، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که ترکیب یاد شده، شدت کمبودها را نسبتبه حالت بدونجیره بندی نیازها تا حد زیادی بهبود بخشید، علاوه بر آن، امکان درنظر گرفتنجزئیات بیشتری از سیستم های منابع آب را در مقایسه با مدل های قبلی فراهم ساخت.