مطالعه ایزوترمی و سینتیکی جذب سطحی پنی سیلین G از محلول های آبی با استفاده از کانولای اصلاح شده

آنتی بیوتیک ها یکی از منابع آلوده کننده محیط زیست در سال های اخیر هستند که برای سلامتی انسان و محیط زیست مضر می باشند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی جذب پنی سیلین G با استفاده از کانولای اصلاح شده می باشد.
این مطالعه یک تحقیق تجربی- آزمایشگاهی بود که به صورت ناپیوسته انجام شد. تاثیر پارامترهای مختلف شامل زمان تماس، pH، غلظت اولیه پنی سیلین G و دوز جاذب بررسی و ایزوترم ها و سنتیک های جذب تعیین شد. غلظت باقیمانده پنی سیلین G با روش هیدروکسیل آمین توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 515 نانومتر خوانده شد. نمونه ها با سه بار تکرار مورد آزمون و با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های این تحقیق نشان داد که pH معادل 3، غلظت اولیه پنی سیلین G 10 میلی گرم بر لیتر، دوز جاذب 5 گرم بر لیتر، زمان تماس 75 دقیقه به عنوان شرایط بهینه تعیین شدند. در بهترین شرایط میزان حذف پنی سیلینG برابر با 1/99% بود. نتایج مطالعه جذب بیشترین همبستگی را با مدل Langmuir و سنتیک درجه دو نشان داد و حداکثر ظرفیت جذب براساس مدل Langmuir برابر با 4/11 میلی گرم بر گرم حاصل شد.
براساس نتایج حاصله مشخص شد که جاذب کانولا می تواند به عنوان یک جاذب موثر و ارزان در حذف پنی سیلین G از محلول های آبی مورد استفاده قرار گیرد.