تعیین برنامه زراعی به منظور تولید محصولات ارگانیک در مناطق منتخب استان کرمان

به موازات افزایش روز افزون جمعیت جهانی، یکی از بزرگترین چالش های پیش روی جامعه بشری در دهه های اخیر مساله امنیت غذایی و افزایش تولیدات کشاورزی بوده است. این امر سبب استفاده بیش از حد از سموم و کودهای شیمیایی و آثار زیان بار آن شده است. در سال های اخیر اقداماتی در جهت بازگشت به سمت کشاورزی ارگانیک آغاز شده است. مبنای پژوهش حاضر، برنامه ریزی زراعی به نحوی است که در آن مدیر واحد زراعی علاوه بر آرمان های اقتصادی، جنبه زیست محیطی را بوسیله تولید محصولات ارگانیک مد نظر قرار دهد. برای دست یابی به این اهداف، از روش های برنامه ریزی آرمانی و ترکیب آن ها در قالب مدل برنامه ریزی آرمانی ترتیبی تعمیم یافته، بر اساس تصمیم گیری های چند معیاره در شهرستان های بردسیر و ارزوئیه استفاده شد. اطلاعات لازم با استفاده از 567 پرسش نامه و مصاحبه حضوری با بهره برداران زراعی و بکارگیری روش نمونه گیری تصادفی ساده در سال 1392 به دست آمد. در تحقیق حاضر، شش آرمان بیشینه سازی سود، بیشینه سازی اشتغال نیروی کار، کمینه سازی آب آبیاری، ساعات کار ماشین آلات، مصرف کود و سموم شیمیایی در اولویت های مختلف در مدل قرار گرفتند، نتایج نشان داد که با بهینه سازی الگوی کشت، می توان بدون نقصان در تولید و سود واحد زراعی میزان استفاده از نهاده های زیان آور را کاهش داد. بنابراین آگاه کردن بهره برداران از مزایای کشاورزی ارگانیک و حمایت دولت می تواند گامی موثر در حرکت به سمت پایداری تولید باشد.