مطالعه اثرات محافظتی کوئرستین بر آسیب روده باریک، ناشی از متوترکسات در موش صحرایی

آسیب روده یکی از مهمترین اثرات سمی متوترکسات میباشد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر محافظتی کوئرستین بر آسیب روده باریک ناشی از متوترکسات در موش صحرایی میباشد. تعداد 36 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر تقسیم شدند. گروه اول شاهد سالم بود. به گروه دوم فقط کوئرستین (mg/k 15) بهطور داخل صفاقی به مدت 15 روز متمادی تزریق شد. به گروه سوم تک دوز متوترکسات mg/kg20) در روز پانزدهم به طور داخل صفاقی تزریق شد. به گروه چهارم علاوه بر متوترکسات، کوئرستین نیز تا زمان معدوم سازی موشها تزریق شد. همه موشها 4 روز پس از تزریق متوترکسات جهت آسیب شناسی بافتی و ارزیابی فعالیت تام آنتیاکسیدانی سرم و مقادیر بافتی گلوتاتیون احیاء، مالوندیآلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز آسانکشی شدند. در مشاهدات ریزبینی، ژوژنوم گروه تیمار با متوترکسات، کوتاه و کندشدگی شدید پرزها، ارتشاح سلول های آماسی، خونریزی زیر غشاء پایه و نکروز سلولهای پوششی را نشان داد، در حالیکه کوئرستین آسیب ژوژنوم را کاهش داد. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر گلوتاتیون احیاء، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه تیمار با متوترکسات کاهش یافت ولی به طور معنی داری (P=0/000) در گروه تیمار با کوئرستین و متوترکسات افزایش یافت. کوئرستین مقدار مالوندیآلدئید را که در اثر تیمار با متوترکسات افزایش یافته بود بهطور معنی داری (P=0/00) کاهش داد. نتایج نشان داد کوئرستین با خواص آنتیاکسیدانی خود روده باریک موشهای صحرایی را از آسیب ناشی از متوترکسات محافظت کند.