تهیه نوشابه پروبیوتیکی بر پایه آب پنیر با استفاده از استارتر لاکتوباسیلوس کازئی (GG) و استرپتوکوکوس ترموفیلوس

غنی سازی پروبیوتیکی متد مناسبی جهت تولید محصولات مفید به منظور پیشگیری و درمان بیماری های مختلف، سرطان ها و ازدیاد کلسترول خون و... می باشد. در این مطالعه از آب پنیر به عنوان نوشابه به علت خواص مفید تغذیه ای آن، جهت پروبیوتیکه شدن استفاده شد. باکتری های مورد استفاده از آزمایشگاه کنترل دارو و غذای دانشکده داروسازی به نام های لاکتوباسیلوس کازئی (PTCC 1177) و استرپتوکوکوس ترموفیلوس (PTCC 7788) تهیه شدند. مراحل کار ابتدا شامل دستیابی به تعداد تلقیح اولیه cfu/ml 108 از هر یک از دو باکتری فوق با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری جذب نوری با طول موج nm600 (52/1: OD) و سپس تلقیح نهایی cfu/ml 102 از هر یک از دو باکتری فوق به محیط آب پنیر استریل تهیه شده از پودر آب پنیر می باشد. جهت تعیین کینتیک رشد این دو باکتری در محیط آب پنیر از سه شرایط دمایی oC (4، 25، 37) در طی 32 ساعت با فواصل زمانی دو ساعته و شمارش کلنی پس از تهیه رقت های متوالی ده برابر و انجام کشت مخلوط در دو محیطMRS Agar و SCD Agar استفاده شد. نتایج حاصله حاکی از آن است که کینتیک رشد دو باکتری به کار برده شده در طی 32 ساعت مشابه هم بوده و اختلاف آماری معنی داری بین تعداد باکتری ها فقط در ساعات 0 و 12 و 18 وجود دارد و بعد از 18 ساعت تعداد باکتری ها به میزان cfu/ml 108 ثابت مانده است. در مرحله بعد آزمایش پایداری فراورده پروبیوتیکه آب پنیر بررسی شد. در مورد پایداری محصول پروبیوتیکه نیز میانگین تعداد دو نوع باکتری در سه دمای مختلف oC (4، 25، 37) در طی 14 روز نگهداری بین cfu/ml 108- 107 و تغییرات pH نیز به ترتیب (8/5، 4/4، 8/4) حاصل گردید که اختلاف آماری معنی دار نبود. ارزیابی ارگانولپتیکی نوشابه مزبور نیز نشانگر قوام و طعم بهتر نمونه های آب پنیر پروبیوتیکه با کاربرد هر دو باکتری به نسبت 1:1 در کلیه دماها در طول 14 روز در مقایسه با گروه کنترل می باشد، لذا نوشابه پروبیوتیکه آب پنیر جهت تولید صنعتی و عرضه به جامعه مناسب می باشد.
و ن��
���CП� قبل از شروع برنامه جهت تعیین دام های سیکلیک برای ورود به برنامه، نمونه سوم 24 ساعت بعد از تزریق پروستاگلندین برنامه همزمانی (جهت ارزیابی غلظت استرادیول در زمان پرواستروس) و نمونه چهارم 21 روز بعد از تلقیح دام ها جهت ارزیابی غلظت پروژسترون از دام ها اخذ شد. تشخیص آبستنی به کمک دستگاه سونوگرافی 30 روز بعد از تلقیح انجام گرفت. میانگین تولید شیر و امتیاز وضعیت بدنی در فاصله یک هفته از زمان تلقیح در بین گروه های درمانی مشابه بود. غلظت استرادیول سرم اخذ شده در زمان پرواستروس نیز در بین گروه های درمانی مشابه بود. با وجود اینکه درصد آبستنی در گروه Presynch-Heatsynch نسبت به سایر گروه ها بالاتر بود (53% در مقابل 43% در گروه های presynch-ovsynch و G6G-heatsynch و 39% در گروه presynch-ovsynch ) اما این اختلاف معنی دار نبود. همبستگی مثبت معنی داری بین غلظت استرادیول در زمان پرواستروس و درصد آبستنی در کل گروه های درمانی مشاهده شد (با ضریب همبستگی 267/0)، که این همبستگی در گروه G6G-Ovsynch نمایانتر بود (با ضریب 343/0). این مطالعه نشان داد که غلظت استرادیول در زمان پیش تخمگ گذاری به صورت معنی داری با درصد آبستنی رابطه مثبت دارد.