تعیین میانگین مساحت چغندرقند با استفاده از روش پردازش تصویر دیجیتال و بررسی همبستگی آن با فاکتورهای کیفیت تکنولوژی

چغندرقند به عنوان یک گیاه صنعتی و استراتژیک، یکی از اصلی ترین منابع تولید شکر در ایران و جهان محسوب می شود. تحقیق حاضر در طول یک دوره بهره برداری در سال 1392 بر روی چغندرهای قند ارسالی به کارخانه قند همدان صورت گرفت. تصاویری از سطح چغندرهای نمونه گیری شده با استفاده از یک دستگاه پویشگر رومیزی تهیه و به کمک الگوریتم طراحی شده در نرم افزار متلب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مساحت سطح نمونه ها تعیین گردید. سپس آزمون های فیزیکوشیمیایی به منظور اندازه گیری برخی فاکتورهای مرتبط با کیفیت محصول مانند درصد قند، نیتروژن مضره، سدیم و پتاسیم موجود در ریشه ها انجام شد. مساحت سطح چغندرهای قند با فاکتورهایی همچون درصد قند ناخالص (696/0- R2=)، درصد قند خالص (724/0-R2= )، ضریب استحصال شکر (679/0- R2=) و قند ملاس (459/0R2=) دارای همبستگی معنی دار بود. با توجه به یافته های این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که کاهش عیار و افزایش میزان ناخالصی ها در چغندرهای قند، متناسب با میانگین مساحت چغندر بوده و با افزایش اندازه و در نتیجه افزایش سطح چغندرقند، میزان عیار کاهش و ناخالصی های موجود افزایش می یابد.