بررسی عوامل تحقق نزاع فردی و دسته جمعی با تکیه بر نقش حاشیه نشینی

از پیامدهای ناگوار رشد سریع و بی رویه شهرهای بزرگ، افزایش جرایم و ناهنجاری ها در آنهاست. اندیشمندان در شناسایی عوامل بروز تبه کاری دریافته اند که مکان، زمان و انسان، عناصر اصلی در شکل گیری جرم هستند. بنابراین، تفاوت در ساختار مکانی، زمانی و رفتاری، توزیع نابرابر انواع جرایم و بزه کاران را در سطح شهرها در پی دارد. در واقع برخی فضاهای شهری مانند حاشیه ها، با داشتن شرایط خاص خود، مستعد و تسهیل کننده ارتکاب گونه هایی از بزه کاری و از آن جمله نزاع و درگیری هستند. پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل چهل و پنج نفر از افسران شاغل در فرماندهی انتظامی شهرستان سنندج می باشد. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به دو روش صورت گرفته است. از یک سو، برای تدوین ادبیات تحقیق، به روش بررسی اسنادی اقدام شده است؛ کتب و سایر منابع مربوط به مفاهیم حاشیه نشینی، طراحی محیطی و بزه نزاع و درگیری و نیز با بررسی دقیق پرونده ها و سوابق موجود در کلانتری ها و پاسگاه های شهرستان سنندج که در ارتباط با جرایم نزاع و درگیری فردی و جمعی در یک بازه زمانی پنج ساله (از سال1385 تا 1390) ثبت و مورد رسیدگی قرار گرفته اند، اطلاعات مورد نیاز به روش فیش برداری جمع آوری گردیده است. از سوی دیگر، با استفاده از یک پرسش نامه محقق ساخته، داده های مورد نیاز جمع آوری و این داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد سنجش و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در نتیجه می توان چنین بیان کرد که نزاع یک پدیده چند بعدی است که عوامل متعددی در گرایش افراد به آن دخالت دارد؛ به طوری که در شکل گیری آن، علاوه بر مسائل و مشکلات فردی روانی و عاطفی، مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و جغرافیایی نیز نقش موثر دارد.