نقش زبانشناسی جنایی در بازجویی (بر مبنای اصول همکاری گرایس)

بررسی علمی زبان را زبان شناسی میگویند که این بررسی علمی در سه سطح کفایت مشاهده ای، توصیفی و توضیحی صورت میگیرد. زبان شناسی توانسته است با سایر علوم از جمله حقوق پیوند بخورد و از این پیوند سایر حوزه های میان رشته ای شکل گرفته است. یکی از این حوزه های میان رشته ای زبان شناسی حقوقی است. پس از شکل گیری این حوزه، زبان شناسان با کمک ابزارها و اصول زبان شناسی وارد فعالیتهای پلیسی از جمله بازجویی شدند و به تحلیل کلام پرداختند. تحلیل کلام با کمک ابزارها و اصول مختلف از جمله «اصل همکاری گرایس» میسر میشود. اصل همکاری گرایس دارای چهار راهبرد است که عبارتند از: کمیت (به مقدار کافی اطلاعات دادن)، کیفیت(حقیقتگویی)، شیوه شفاف سخن گفتن و ربط (مرتبط با موضوع سخن گفتن). از آنجا که متهم در بازجویی به دنبال آن است که زمان بازجویی را طولانی کند یا اطلاعات ناقص به افسر بازجو بدهد، پیوسته این راهبردها را نقض میکند. این تحقیق به صورت میدانی صورت گرفته است. نگارندگان پس از مشاهده ده ها بازجویی و انتخاب نمونه ای واقعی، درصددند با معرفی این اصل کاربرد آن را در بازجویی نشان دهند.