تاثیر کودهای زیستی به همراه کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد کمی و صفات (Cassia angustifolia Vahl) فیزیولوژیکی گیاه سنای هندی

سنای هندی (Cassia angustifolia Vahl)یکی از گیاهان با ارزش شناخته شده در درمان یبوست است. امروزه یکی از اهداف تولید گیاهان دارویی، تولید گیاهان ارگانیک می باشد. این امر با استفاده از کودهای زیستی میسر است. در دهه های گذشته بدلیل مصرف کودهای شیمیایی اثرات زیست محیطی متعددی از جمله انواع آلودگی های آب و خاک و مشکلاتی در خصوص سلامتی انسان و دیگر موجودات زنده به وجود آمد.کودهای زیستی متشکل از ریزجاندارهای مفیدی هستند که در ناحیه اطراف ریشه و یا بخش داخلی گیاهان تشکیل کلونی داده و رشد گیاه میزبان را با بهبود جذب عناصر معدنی، به ویژه فسفر، تحریک می کنند.ریز جاندارهای موجود در کودهای زیستی قادرند عناصر معدنی خاک را در یک فرآیند زیستی تبدیل به مواد مغذی همچون ویتامینها و دیگر مواد معدنی کرده و به ریشه خاک برساند. مصرف کودهای زیستی کم هزینه تر هستند و در اکوسیستم آلودگی به وجود نمی آورد.
به منظور بررسی اثرات نوع های مختلف کود زیستی به همراه کودهای آلی و شیمیایی بر عملکردکمی، رنگدانه های فتوسنتزی و عقادیر عناصر معدنی درگیاه داروییسنای هندی، آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع مختلف از کود های زیستی: نیتروکسین=B1، بیوسولفور= B2، فسفات بارور2 = B3 وبه همراهترکیبی از نیتروکسین+بیوسولفور+ فسفات بارور2=B4 به عنوان عامل اول و سه سطح کود دامی = F1، کمپوست=F2 و کود شیمیایی = F3 به عنوان عامل دوم بودند.
نتایج نشان داد تیمار کود زیستی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته و مقادیر عنصر فسفر در دو بخش هوایی و دانه گیاه سنای هندی داشت، بیشترین عملکرد دانه و مقدار فسفر از کود فسفات بارور2 و نیتروکسین و تعداد غلاف در بوته از نیتروکسین حاصل شد. تیمار کودهای آلی و شیمیایی در این بین و اثر متقابل کود زیستی و کودهای آلی و شیمیایی نیز تاثیر معنی دار بر عملکرد دانه،زیست توده، تعداد شاخه فرعی و تعداد غلاف در بوته دارا بودند. بیشترین مقادیر این صفات از B1F1 (کود زیستی نیتروکسین و کود دامی) حاصل شد. استفاده ازکودهای زیستی هر چند تاثیر معنی داری بر رنگدانه های فتوسنتری و میزان کربوهیدرات محلول در برگهای سنای هندی نداشت اما کودهای آلی و شیمیایی منجر بهتغییراتمعنی داریدر میزان کلروفیل a و کربوهیدرات محلول برگشدند.
یافته های این آزمایش نشان داد بهترین تیمار در این بررسی استفاده از کود زیستی نیتروکسین به همراه کود دامی بود.