نیاز حرارتی و پاسخ هیبریدهای ذرت به تاریخ کاشت های مختلف در اصفهان

به منظور بررسی نیاز حرارتی و عکس العمل های هیبریدهای ذرت دانه ای به تاریخ های کشت مختلف، آزمایشی در سال زراعی 87– 1386 اجرا گردید. تاریخ کاشت (15 خرداد، 30 خرداد و 14 تیر) به عنوان فاکتور اصلی و هیبرید (BC404، KSC320، OSSK552، KSC500، OSSK713و KSC704) به عنوان فاکتور فرعی منظور شدند. هیبرید KSC704 در تاریخ کاشت اول با اختلاف معنی دار نسبت به هیبریدهای دیگر، بیشترین درجه روز–رشد را برای طی مراحل مختلف نمو به خود اختصاص داد. هیبرید KSC500 با 6.3 تن در هکتار و هیبرید OSSK713 با 6.4 تن در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بودند. بیشترین تعداد ردیف دانه در بلال مربوط به هیبرید KSC320 (18.8 بود و بیشترین تعداد دانه در ردیف بلال در هیبریدهای (OSSK713 (44.6)، OSSK552 (44.5) و (BC404 (44.7 به دست آمد. بیشترین وزن هزار دانه در هیبرید (BC404 (288.1 گرم برآورد شد. در بررسی صفات کیفی معلوم شد که بیشترین میزان پروتئین در دانه های حاصل از تاریخ کاشت سوم وجود داشت در صورتی که همه هیبریدها غیر از KSC320 در یک سطح قرار داشتند. هیبرید KSC500 دارای بیشترین مقدار فسفر (g100mg/ 243) بود و با تاخیر در کاشت میزان فسفر دانه ها افزایش نشان داد. بالاترین درصد بوته های بیمار مربوط به هیبریدهای KSC320 و KSC704 بود. هم چنین، هیبرید KSC704 دارای بیشترین درصد آلودگی بلال بود. در این آزمایش، هیبرید OSSK713 در تاریخ کاشت دوم حداکثر عملکرد را در شرایط آب و هوایی اصفهان تولید کرد.