بررسی اثر بیسفنولA بر قابلیت حیات، تغییرات مورفولوژیک و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ

هدف از این پژوهش، بررسی اثر بیسفنول Aبر قابلیت حیات، تغییرات مورفولوژیک و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ بود.
سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان با استفاده از روش فلشینگ استخراج شدند. سلول های پاساژ سوم به 11 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سلول های گروه های آزمایشی با دوزهای مختلف بیسفنولA (1، 5، 10، 50، 100، 250، 500، 1000، 2000 و 4000 نانومولار) طی چهار دوره 5، 10، 15 و 21 روزه، در محیط استئوژنیک حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی، جهت تعیین دوز موثر تیمار شدند. سپس قابلیت حیات، میزان آسیب DNA، تغییر در الگوی بیان ژن ها و همچنین تغییرات مورفولوژیک سلول ها، طی روند تمایز استئوژنیک بررسی شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و همچنین آنالیز t-testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد.
کاهش معنی داری در قابلیت حیات سلول ها، قطر هسته و سطح بیان ژن آنتی آپوپتیک Bcl-2 در سلول های تیمار شده با بیسفنولA نسبت به گروه کنترل مشاهده شد )05/0p<). افزایش معنی داری نیز در میزان آسیب و شکستگی DNA و سطح بیان ژن آپوپتوتیک Bax در سلول های تیمار شده با بیسفنولA نسبت به گروه کنترل، مشاهده شد (05/0p<).
نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می کند که بیسفنولA در رفتاری وابسته به دوز، باعث کاهش قابلیت حیات و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مشتق از مغز استخوان می شود.