اثر بخشی امیددرمانی ترکیبی اسنایدر و اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه ی امید درمانی گروهی (برنامه ی امیددرمانی اشنایدر به همراه امید در اسلام) بر کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی انجام شده است.
پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394، با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. نمونه ها از بین مبتلایان به سوختگی شدید (25-60%) مراجعه کننده به بیمارستان امام موسی کاظم (ع) اصفهان انتخاب گردیدند. پس از دریافت رضایت نامه ی کتبی، نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفره ی آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون از 8 جلسه ی دوساعتی برنامه ی امیددرمانی و گروه کنترل از دو جلسه ی غیر اختصاصی بهره مند شدند. داده های قبل، بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله با استفاده از چک لیست و پرسش نامه ی اختصاصی کیفیت زندگی بیماران سوختگی(Burn Specific Health Scale)جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، آنالیز واریانس مکرر و تی مستقل تحلیل شدند.
نتایج نشان داد؛ قبل از مداخله، میانگین نمره ی کیفیت زندگی بین دو گروه آزمون (16/02±155/3) و کنترل (14/6±156/8) اختلاف معنادار آماری نداشت (0/37=p) ولی بلافاصله بعد از پایان مداخله و همچنین یک ماه بعد ، در گروه آزمون (9/5±176/9) به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (14/4± 156/9) بود و اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (0/001< p). همچنین آزمون آنالیز واریانس مکرر نشان داد اثربخشی آن پس از یک ماه پایدار مانده است (38 /0=p).
امیددرمانی می تواند به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی بیانجامد؛ بنابراین بهره گیری از این روی کرد در کلیه بیماران مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می گردد.