سرمقاله: بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی

اقتصادی
امروزه توسعه بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی (SMEs) به عنوان راهکاری جهت عبور از دوره گذار برای کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه یافته توصیه می شود؛ به طوری که در بسیاری از نشست های سازمان های فراملیتی اقتصادی بر واژه
( Small and Medium Enterprises ) تاملی جدی صورت می گیرد. هم اکنون افزون بر 350 میلیون واحد صنعتی - تجاری با بیش از دو میلیارد نفر کارمند در جهان فعالیت می کنند که بیش از 90 درصد آنها را مو سسات کوچک و متوسط تشکیل می دهند. برخی کارشناسان با نگاهی تئوریک معتقدند، توجه به صنایع کوچک و متوسط، جامعیت بخشیدن به روند پست مدرن در دایره اقتصاد است. به اعتقاد آنان، بهره گیری از ویژگی های مو ثر این صنایع در رفع بسیاری از معضلات و دشواری های اقتصادی دنیای جدید ،که در پوشش مدرنیزم شکل گرفته است ، بیانگر این واقعیت است که فربه کردن بنگاه های اقتصادی، تنها راه افزایش نرخ رشد نیست. صنایع یا بنگاه های اقتصادی کوچک و متوسط، سازمان های محدود اقتصادی هستند که با ایده کارآفرینی و بکارگیری سرمایه های کوچک، در فرآیند تولید شرکت می کنند. این صنایع که مینیاتور صنعتی کشورها محسوب می شوند، در پیوند با محدودیت های ناشی از کمبود سرمایه، بازار فروش و نیروی متخصص، در مقیاسی کوچک شکل گرفته اند تا با رفع انحصار، گسترش اشتغال و رشد تولید، به مولد ساختن نقدینگی، بالا بردن سطح رفاه و میزان محصول ناخالص ملی دست یابند. این واحدهای کوچک با تثبیت بازار اقتصادی، از طریق تنوع و وفور مشاغل و تولید، تصویر مناسبی از ثبات نرخ رشد را به نمایش می گذارند. این واحدها با توجه به ویژگی های خاص خود قادرند، در بخش های مختلف نظام اقتصادی کشور جای گرفته و تعامل مثبتی برای کاهش نارسایی های سیستم بازار فراهم کنند. تقویت جایگاه صنایع کوچک و متوسط در بازارهای جهانی، شکستن حصارهای ناشی از انحصار را بر بدنه اقتصاد ملی و حتی بین المللی، ممکن می سازد.