مقایسه حافظه کوتاه مدت و بلندمدت در مردان معتاد به تریاک، معتاد ترک کرده و افراد سالم

اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و یکی از آسیب های جدی به دنبال سوء مصرف مواد، آسیب مغزی است. هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه حافظه کوتاه مدت و بلندمدت در مردان معتادان به تریاک، معتاد ترک کرده و افراد سالم بود.
روش پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر سه دسته جامعه معتادین، جامعه معتادین ترک کرده و جامعه افراد سالم است که از این میان تعداد 35 نفر معتاد، 32 نفر معتاد ترک کرده و 35 نفر غیرمعتاد، بطور هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه حافظه (PRMQ) استفاده گردید. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین معتادان، معتادان ترک کرده و افراد عادی در عملکرد حافظه بلندمدت تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P)، اما در عملکرد حافظه کوتاه مدت تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین حافظه بلندمدت در معتادان بیشتر از معتادان ترک کرده و افراد عادی است.
بنابراین افزایش طول مدت اعتیاد باعث تخریب بیشتر حافظه بلندمدت شده و در نتیجه ترک اعتیاد را مشکل تر می سازد.