بررسی تاثیر بیماریابی فعال و درمان سریع بر میزان بروز لیشمانیوز پوستی آنتروپونوتیک در استان کرمان

از آن جایی که مخزن و میزبان لیشمانیوز پوستی نوع شهری انسان است، بنابراین، تشخیص سریع و درمان مناسب دارویی، اقدامی اساسی برای کنترل بیماری می باشد. این مطالعه با هدف تاثیر بیماریابی فعال و درمان به موقع در کنترل لیشمانیوز پوستی نوع شهری در شهرستان بم انجام شد.
این مطالعه نوعی کوهورت گذشته نگر با مداخله طبیعی است که در مرکز اختصاصی درمان لیشمانیوز پوستی از سال 86 طی مداخله ای با برنامه بیماریابی فعال و ارجاع افراد مظنون در شهر بم ، اجرا شد. برای مقایسه مرکز مشابهی در شهر کرمان که به صورت غیرفعال مدیریت می شد؛ به عنوان شاهد انتخاب گردید. داده های ثبت شده بیماران مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری P≤0.05 در نظر گرفته شد.
میزان بروز بیماری طی سال های 86-1382 به طور مستمر تا 3 درصد افزایش نشان داد. پس از مداخله، موارد بیماری به تدریج تا کم تر از 1 درصد کاهش یافت، در حالی که در منطقه شاهد موارد بیماری هم چنان رو به افزایش بود. میزان بهبودی و شکست در درمان تفاوت معنی داری را در قبل و پس از مداخله و هم چنین با مرکز شاهد نشان نداد. میزان اثربخشی این مداخله در حدود 85 درصد محاسبه گردید.
بیماریابی فعال و درمان به هنگام لیشمانیوز پوستی نوع شهری روشی موثر در کنترل بیماری بویژه در هنگام طغیان می باشد. تجربیات زلزله بممی تواند الگوی مناسبی برای مناطق اندمیک لیشمانیوز پوستی نوع شهری در سطح ملی و جهانی باشد.