اثرات استفاده از سطوح مختلف کافور بر عملکرد و غلظت سرمی هورمون های تیروئیدی و تستوسترون در بلدرچین ژاپنی

تاثیر سطوح مختلف کافور بر عملکرد، وزن اندام های داخلی، هورمون های تیروئیدی و تستوسترون، جمعیت باکتریایی روده و فساد اکسیداتیو گوشت با استفاده از تعداد 200 قطعه بلدرچین، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار به مدت شش هفته بررسی شد. تیمارها شامل سطوح صفر، 5/62، 125، 250 و ppm 500 کافور حل شده در روغن سویا بودند. در 42 روزگی از بلدرچین ها خون گیری به عمل آمد و سپس کشتار شدند. اثر کافور بر وزن بدن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، وزن لاشه و اندام های درونی و غلظت هورمون های تیروئیدی معنی دار نبود. افزودن کافور به جیره سبب افزایش خطی هورمون تستوسترون در بلدرچین های نر شد (05/0>P). تغذیه جیره های حاوی کافور جمعیت باکتری های هوازی و کلی فرم های روده را کاهش و جمعیت باکتری های اسید لاکتیک و باکتری های اسپورزا را افزایش داد (05/0>P). همچنین، با افزودن کافور به جیره در مقدار MDA گوشت نیز یک رفتار دوگانه مشاهده شد، به طوری که دوزهای 5/62، 125 و ppm250 کافور سبب افزایش مقدار MDA گوشت گردید (05/0>P). بنابراین، طبق نتایج حاصل به نظر می رسد داروی گیاهی کافور می تواند بر هورمون تستوسترون و کیفیت گوشت تاثیر مثبتی داشته باشد. از این رو پیشنهاد می شود که کافور جهت ارتقاء و بهبود عملکرد تولید مثلی در نرها استفاده شود.