تاثیر نوکلئوتید در جیره بر برخی شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و برخی شاخصهای استرس در ماهی سفیدک سیستان (Schizothorax zarudnyi)

تاثیر نوکلئوتید خوراکی در بهبود شاخص های رشد، عملکرد غذایی و سیستم ایمنی در مهره داران و گونه هایی از ماهیان در مطالعات مختلف نشان داده شده است.
تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر نوکلئوتید خوراکی بر شاخص های رشد، ترکیب لاشه و پاسخ به استرس حاد در بچه ماهیان سفیدک سیستان (Schizothorax zarudnyi) انجام گرفت.
تعداد 120 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی g 5/0±58/7 با چهار جیره غذایی حاوی مقادیر مختلف نوکلئوتید (15/0%، 25/0 % و 50/0%) و صفر درصد به عنوان گروه شاهد به مدت 8 هفته غذادهی شدند. بچه ماهیان در چهار تیمار و سه تکرار به ازای هر تیمار، در 12 مخزنL 300 به طور تصادفی رهاسازی شدند و غذادهی به مقدار روزانه 3% وزن بدن در 3 وعده انجام شد. در پایان دوره پرورش پارامترهای رشد اندازه گیری و نتایج ثبت گردید. همچنین به منظور آزمایش استرس تعدادی از ماهیان فوق تحت استرس حاد دمایی و pH قرار گرفتند و میزان کورتیزول و گلوکز آنها قبل و بعد از استرس اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که مکمل نوکلئوتید بر روی شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده غذایی و بقا اثر معنی دار نداشت (05/0p). در آزمایشات استرس مشخص شد که پس از انجام استرس میزان کورتیزول و گلوکز به طور معنی داری نسبت به قبل استرس افزایش یافت (05/0>p). در تیمارهای تغذیه شده با نوکلئوتید میزان کورتیزول به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (05/0>p) و کمترین میزان کورتیزول در تیمار تغذیه شده با جیره حاوی 50/0% نوکلوتید مشاهده شد.
نتیجه گیری نهایی: بنابراین ترکیب نوکلئوتیدی مورد استفاده در مطالعه حاضر موجب بهبود رشد در ماهی سفیدک نشد و لی توانست باعث بهبود پاسخ به استرس در این ماهی گردد.